هر كه دنيا خواهد، دانش آموزد و هر كه آخرت خواهد در عمل كوشد.

نشان دوست نيكو آن است كه خطاي تو را بپوشاند، تو را پند دهد و رازت را آشكار نسازد.

اگر مي دانستيد كه يك محكوم به مرگ هنگام مجازات تا چه حد آرزوي بازگشت به زندگي را دارد، آنگاه قدر روزهايي را كه با غم سپري مي كنيد، مي دانستيد.

هر كس عادت كند كه بدون دليل هر حرفي را باور كند، از صورت انساني خارج است.

موسيقي، صداي خداست.

انسان، هر زمان از پيشامدِ آينده درباره ي خود انديشيد و از آن، بيم و هراس در خاطرش نِشاند، آن خطر، زودتر او را تعقيب مي كند.

نيك بخت ترين مردم كسي است كه كردار به سخاوت بيارايد و گفتار به راستي.

برخي چنان سرگرم ميراث علمي گذشتگانند كه فرصت مراجعه به عقل خود را ندارند و اگر فرصتي هم به دست آورند حاضر نيستند اشتباه ها و لغزش هاي آنان را اصلاح و جبران كنند.

تعصب در دانش و فلسفه مانند هر تعصب ديگر نشانه ي خامي و بي مايگي است و هميشه به زيان حقيقت تمام مي شود.

كسي كه به تمرينهاي بدني مي پردازد به هيچ دارويي نياز ندارد، درمان او در جنبش و حركت است.

هيچ چيز در دنيا اتفاقي نيست.

چيزي كه دانش مي آرايد راستي است.

اگر توانايي دانشمندان ايران از جهان دانش گرفته شود چيزي جز سياهي باقي نمي ماند.